May 28, 2021 - The unexpected pandemic and the unexpected event of the Resurrection

28 Μαΐου 2021 - Ἡ ἀπρόσμενη πανδημία καί τό ἀπρόσμενο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως

28 Μαΐου 2021

Ἡ ἀπρόσμενη πανδημία
καί
τό ἀπρόσμενο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως

«Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἄδου τὴν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν...».

Ὁ ἐφετινός ἑορτασμός, ὅπως καί ὁ προηγούμενος, εἶναι διαφορετικός ἀπ᾿ ἐκείνους τῶν προγενέστερων χρόνων. Ἡ ἐπελθοῦσα ὡς μάστιγα παγκόσμια πανδημία ἀνέτρεψε ὅλα ὅσα θεωρούσαμε δεδομένα στή ζωή μας, κάθε ὁμαλότητα καί ἁρμονία. Αὐτό πού κυριαρχεῖ σέ αὐτή τήν περίπλοκη ἀπό πολλές ἀπόψεις συγκυρία εἶναι ὁ φόβος, ἡ ἀγωνία καί ὁ κοινωνικός διχασμός. Τό ἕνα βλέμμα μας εἶναι στραμμένο πρός τήν ἐλπίδα ὅτι σύντομα θά τερματιστεῖ αὐτή ἡ ἀπογοητευτική πραγματικότητα καί τό ἄλλο βλέμμα μας εἶναι στραμμένο πρός τό ἄγνωστο. Ἡ πανδημία ἔφερε στήν ἐπιφάνεια τίς βαθιές ὑπαρξιακές ἀνησυχίες πού εἶναι κρυμμένες στήν ψυχή τοῦ κάθε ἀνθρώπου περί ζωῆς καί θανάτου καί τήν διχόνοια πού ὑποβόσκει χρόνια ἀνάμεσά μας. Ἀνέβασε στό προσκήνιο καίρια ἐρωτήματα γιά τό νόημα τῆς ζωῆς, τίς ἀξίες πού καθορίζουν τόν τρόπο πού ζοῦμε, τήν κοινωνία πού θέλουμε να παραδώσουμε στά παιδιά μας, ὅταν ἀποχωρήσουμε ἀπ᾿ αὐτή τή ζωή, τόν τρόπο πού ἀντιμετωπίζουμε τόν θάνατο καί, ἐν τέλει, τί καί σέ ποιόν πιστεύουμε. Ἐρωτήματα, ἀπορίες καί διλήμματα πού ἀναφύονται καθ᾿ ὅλες τίς φάσεις τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς.

Οἰ Μαθητές τοῦ Κυρίου ἀναζητοῦσαν ἕνα Σωτῆρα, ἕνα Μεσσία, ὁ ὁποῖος ὁποῖος θά ἔδινε ἀπαντήσεις στίς ἀπορίες πού εἶχαν γιά τόν Θεό, τή ζωή καί τόν θάνατο˙ κάποιον πού θά ἄλλαζε τή ζωή καί τόν κόσμο τους, ἐγκαθιδρύοντας μιά νέα κοσμική βασιλεία. Ἀλλ᾿ αὐτό πού εἶχαν κατά νοῦν ἦταν μιά οὐτοπική κοινωνία καί δέ φαντάστηκαν ποτέ ὅτι θά ὑπῆρχε σταυρός καί μαρτύριο καί θάνατος. Ὁ Χριστός ἀνατρέπει αὐτή τή θεώρηση τῶν πραγμάτων μέσα ἀπό τόν τρόπο τῆς ζωῆς Του, τή διδασκαλία Του, κυρίως ὅμως μέ τή Σταύρωσή Του. Ἀλλ᾿ αὐτό πού ἄλλαξε τά πάντα ἦταν τό ἀπρόσμενο γεγονός τῆς Ἀνάστασής Του. Μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, τίποτα στόν κόσμο δέν παραμένει ὅπως ἦταν προηγουμένως. Ἄλλαξαν ὅλα τά δεδομένα τοῦ κόσμου, τό νόημα καί τίς ἀξίες τῆς ζωῆς.

Ὁ Σταυρός, ὁ κενός Τάφος καί ἡ Ἀνάσταση ἑνώνουν τούς πάντες μέ τήν ἀπέραντη, ἄνευ ὅρων καί ὁρίων, ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Μέ τήν Ἀνάσταση, ὁ κόσμος γίνεται μιά νέα κτίση, χωρίς τὶς διαχωριστικές γραμμές πού ἐμποδίζουν τήν ἀγάπη νά λειτουργεῖ λυτρωτικά, νά λύσει τήν ἀνθρώπινη τραγωδία πού προκαλεῖται ἀπό τόν φόβο, τό μίσος, τό ψέμα καί τό ἀτομικό συμφέρον στίς ποικίλες ἐκφράσεις του. Ὁ Ἀναστάς Κύριος ἐμφανίζεται στούς φοβισμένους Μαθητές καί τούς καθησυχάζει λέγοντας "Εἰρήνην ὑμῖν", δίνοντάς τους τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὥστε νά παραμείνουν ἑνωμένοι, ὅπως Αὐτός εἶναι ἑνωμένος μέ τόν Πατέρα. Στή συνέχεια στέλνει τούς Μαθητές νά κηρύξουν τόν λόγο Του καί νά μεταφέρουν τό χαρμόσυνο νέο μήνυμα πού εὐαγγελίζεται ὅτι ὅλες οἱ ἐχθρικές δυνάμεις τοῦ κόσμου πού καταστρέφουν ἀνθρώπινες σχέσεις καί θανατώνουν τή ζωή δέ θά κυριαρχήσουν. "Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται". Ἕνας νέος κόσμος ἐγκαινιάζεται μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου.

ἀπρόσμενη ἐνεστῶσα πανδημία μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά ἀνακαλύψουμε τό ἀπρόσμενο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως, νά ἀναθεωρήσουμε τό νόημα καί τίς ἀξίες τῆς ζωῆς, καί κυρίως τίς σχέσεις μας, μέσα ἀπό τήν ἀγάπη πού μᾶς παρέχει ὁ Θεός. Τό ἐρώτημα πού πρέπει νά θέσουμε στόν ἑαυτό  μας εἶναι ἄν εἴμαστε ἔτοιμοι νά δεχθοῦμε τό κάλεσμα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου καί νά ἀπολαύσουμε τοῦ συμποσίου τῆς ἀγάπης· ἄν εἴμαστε ἔτοιμοι νά ἀναλάβουμε τήν εὐθύνη πού περιέχει κάθε αὐθεντική, γνήσια, ἀληθινή σχέση ἀγάπης· ἄν εἴμαστε ἕτοιμοι νά συσταυρωθοῦμε καί νά συναναστηθοῦμε μέ τόν Κύριο γιά νά σωθεῖ ὁ κόσμος. Ἐφόσον δεχθοῦμε αὐτό τό κάλεσμα, πρέπει νά ξέρουμε ὅτι θά πρέπει νά ἀγωνιστοῦμε ὅλοι μαζί γιά νά λύσουμε κάθε διχόνοια πού ὑπάρχει μεταξύ μας ὥστε νά μείνουμε ἑνωμένοι ὡς "Σῶμα Χριστοῦ".

Εὐχόμαστε τὸ ἀνέσπερο φῶς τῆς Ἀναστάσεως νὰ λάμψει στὶς καρδιὲς ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Νά διαλύσει τό σκοτάδι τῆς ἐνεστώσης πανδημίας ἀλλά καί κάθε κοσμικό σκοτάδι πού ταλαιπωρεῖ τή σύγχρονη ἀνθρωπότητα. Νά διασκεδάσει τή νύκτα τῆς κατήφειας καί τῆς θλίψης πού σέ πολλούς ἀνθρώπους κυριαρχεῖ. Νά ἀπαλύνει τόν πόνο τῶν συνανθρώπων μας πού νοσοῦν, μένουν σέ κατ᾿ οἶκον περιορισμό ἤ νοσηλεύονται, καθώς καί τήν ἀγωνία τῶν δικῶν τους ἀνθρώπων. Νά διασκεδάσει μαζί μέ κάθε μοναξιά καί τήν ἰδιότυπη μοναξιά τῶν ἡμερῶν μας καί νά φωτίσει τήν ὕπαρξή μας γιά νά γίνει καί ὁ κόσμος μας φωτεινός καί χαρούμενος, ὅπως πραγματικά τόν ὁραματιζόμαστε.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΡΟΔΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΣ,
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ