27 Ιανουαρίου 2013 - Το άρρωστο παιδί και η απαιτούμενη προσαρμογή της οικογένειας - Δανάη Παπαδάτου

27 Ιανουαρίου 2013

Το άρρωστο παιδί και η απαιτούμενη προσαρμογή της οικογένειας –Δανάη Παπαδάτου

Όσο αδύναμοι και ανήμποροι και να νοιώθουν [οι γονείς], όταν πληροφορούνται την ασθένεια [του παιδιού τους], σιγά-σιγά βρίσκουν τον τρόπο να αντεπεξέλθουν στα νέα δεδομένα που προκαλεί η σοβαρή αρρώστια. Η προσαρμογή τους στις αλλαγές και απαιτήσεις που αυτή επιβάλλει επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες.  Τέσσερις από αυτούς είναι ιδιαίτερα σημαντικοί και έχουν θετικές επιπτώσεις στη μακροχρόνια προσαρμογή της οικογένειας:

Πρώτον, η ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ των μελών της α) σε επίπεδο πληροφόρησης όσον αφορά στην αρρώστια και τη θεραπεία, με συνέπεια να αποφεύγονται τα μυστικά που απομονώνουν τα μέλη της οικογένειας, και β) σε επίπεδο ανταλλαγής συναισθημάτων, σκέψεων, ανησυχιών αλλά και ελπίδων.

Δεύτερον, η συνοχή της οικογένειας και η ενεργός συμμετοχή των μελών της στην αντιμετώπιση των αλλαγών που επιφέρει η αρρώστια και η θεραπεία. 

Τρίτον, η ικανότητα να αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες ως προκλήσεις, με αποτέλεσμα να κινητοποιούνται για να τις αντιμετωπίσουν αντί να τις αποφεύγουν, ή να τις ερμηνεύουν ως «καταστροφές» ή «συμφορές», τις οποίες πρέπει να υπομένουν παθητικά και μοιρολατρικά. 

Τρίτον, η ικανότητα να αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες ως προκλήσεις, με αποτέλεσμα να κινητοποιούνται για να τις αντιμετωπίσουν αντί να τις αποφεύγουν, ή να τις ερμηνεύουν ως «καταστροφές» ή «συμφορές», τις οποίες πρέπει να υπομένουν παθητικά και μοιρολατρικά. 

Τέταρτον, η διαθεσιμότητα ενός υποστηρικτικού δικτύου που παρέχει ποιοτική στήριξη και ανταποκρίνεται με ευαισθησία στις εξατομικευμένες και μεταβαλλόμενες ανάγκες των μελών της οικογένειας.

Δανάη Παπαδάτου

Από την ομιλία της στο Α’ Συνέδριο της Ρόδου

Δημοσιευμένο στο βιβλίο «Θεραπείαν Προσάγοντες» 

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ