22 Σεπτεμβρίου 2013 - Γιατί υπάρχει τόση μοναξιά ανάμεσά μας;

22 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατί υπάρχει τόση μοναξιά ανάμεσά μας;

 «Και είπεν προς τον Σίμωνα ο Ιησούς· μη φοβού· από του νυν ανθρώπους έση ζωγρών. Και καταγαγόντες τα πλοία επί την γην αφέντες πάντα ηκολούθησαν αυτώ.» (Λουκά 5:10-11)

Το ερώτημα που χρειάζεται να θέσουμε στον εαυτόν μας είναι, πως, αφού ο Χριστός μάς υπόσχεται ότι, αν τον ακολουθήσουμε, θα έχουμε ανθρώπους γύρω μας, γιατί υπάρχει τόση μοναξιά ανάμεσά μας, ακόμη και σε αυτούς που θεωρούν τον εαυτόν τους μέλη του σώματος της Εκκλησίας;

Ο Χριστός καλεί τους αποστόλους να τον ακολουθήσουν και να εισέλθουν σε μια κοινή κτίση που αποτελείται από αγαπητικές σχέσεις και που όλοι μετέχουν στο γεγονός της Βασιλείας του Θεού. Πρώτα, καλεί τους αποστόλους να αφήσουν έναν κόσμο που εστιάζεται σε υλικά πράγματα, έναν κόσμο όπου ακόμη και ο άνθρωπος είναι ένα αντικείμενο που ικανοποιεί τις ανάγκες του εαυτού του και των άλλων. Στη συνέχεια, τους καλεί να συμμετάσχουν σε έναν κόσμο όπου ο άνθρωπος είναι πρόσωπο. Τούς καλεί να εγκαταλείψουν την εσωτερική πτωχεία τους και να γευθούν τα πλούσια δώρα της αγάπης, αποκτώντας με αυτόν τον τρόπο  αξία και νόημα στη ζωή τους.

Μήπως ένας λόγος που επικρατεί τόση μοναξιά στη ζωή μας και που εξακολουθεί να υπάρχει τόση εσωτερική πτωχεία στον κόσμο είναι ότι είμαστε απρόθυμοι να απωθήσουμε κάθε βιοτική μέριμνα, ώστε να υπάρξει χώρος για να ζήσει ο Χριστός και ο συνάνθρωπος μέσα μας, αλλά και ανάμεσά μας; Μήπως δεν δίνουμε χρόνο για  να αναπτυχθεί ουσιαστική  επικοινωνία μεταξύ μας;

Ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει ότι οι απόστολοι άφησαν και πατρίδα και φίλους και συγγενείς. Παρατηρεί ότι εμείς δεν θέλουμε να αφήσουμε μήτε το σπίτι μας, δια να έλθουμε κοντά Του και να λάβουμε πολύ περισσότερα. Εφόσον δεν μπορούμε να αφήσουμε τα πάντα γι’ αυτόν, μάς παροτρύνει να αφήσουμε τουλάχιστον τις κακές συνήθειες μέσα στο σπίτι μας, για να σωθούμε μαζί με τους δικούς μας. Στο τέλος μάς εκλιπαρεί: «Ας παραμερίσουμε τα βιοτικά και ας λαμβάνουμε υπ’ όψιν τα πνευματικά»*, αναπτύσσοντας το έργο της αγάπης.

Ποίο είναι το έργο της αγάπης; «Έργο της αγάπης είναι η προς τον πλησίον ευεργεσία και μακροθυμία και υπομονή με όλη τη διάθεση της ψυχής, και η χρησιμοποίηση  των πραγμάτων με ορθή σκέψη.»**

Μόνο αν εκτελέσουμε αυτό το έργο θα θεραπευτεί η μοναξιά μας!

____________________________

* Αγ. Ιωάννου Χρυσόστομου, Υπόμνημα εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, Ομιλία ‘ΙΔ.

** Οσ. Μαξίμου του Ομολογητού,  Α΄ εκατοντάδα  περί αγάπης, 40.

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ