17 Μαρτίου 2017 - Τα Δάκρυα της Παρηγοριάς

17 Μαρτίου 2017

Τα Δάκρυα της Παρηγοριάς

Επικρατεί η αντίληψη ότι, αν φροντίσουμε να ζήσουμε «ολιστικά», αν διατηρήσουμε όλες τις εντολές της καλής διατροφής και της φυσικής διαγωγής και αν μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με την πρέπουσα (κατά τα λεγόμενα των ειδικών) ψυχολογική ευαισθησία, τότε θα ελαττώσουμε τις πιθανότητες να πάθουμε κάτι «κακό» στη ζωή μας.

Μια παρόμοια αντίληψη υπάρχει σ’ αυτούς που προσπαθούν να τελειοποιηθούν διατηρώντας «τις εντολές του Κυρίου», με την ελπίδα ότι Αυτός, ως ανταμοιβή της καλής συμπεριφοράς, θα τους προστατεύσει από τα δεινά της ζωής.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και οι δύο αυτές αντιλήψεις θα οδηγήσουν τον άνθρωπο  σε απόγνωση, ιδιαίτερα την ώρα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις ποικίλες δυσκολίες που, με κάθε βεβαιότητα, θα συναντήσει στη ζωή του.

Αντίθετα, όπως αναφέρει ο Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος,  ο αληθινά πιστός άνθρωπος, που προσέχει πάντοτε να εκτελεί με ακρίβεια όλες τις εντολές του Θεού, θα διαπιστώσει πολύ γρήγορα ότι είναι ασθενής και ανίκανος να φτάσει στο ύψος των εντολών, ότι είναι «πτωχός τῷ πνεύματι». Αποκτώντας αυτή την επίγνωση,  θα πενθήσει και θα γίνει πράος και συμπαθής. Γιατί, όπου υπάρχει η  αίσθηση της πνευματικής πτωχείας, εκεί υπάρχει και το χαρμόσυνο πένθος, εκεί και τα συνεχώς ρέοντα δάκρυα, που καθαρίζουν την ψυχή που τ’ αγαπά και την καθιστούν τελείως φωτεινή, λόγω της φωτεινής θείας δύναμης του Αγ. Πνέυματος, που θα κατοικήσει μέσα της.    Αυτοί που έχουν τα χαρμόσυνα δάκρυα του πένθους και της πνευματικής πτωχείας είναι πραγματικά ειρηνοποιοί και μπορούν να υπομείνουν κάθε πόνο και κάθε θλίψη. Και συνεχίζει ο Άγιος Συμεών λέγοντας:

«Ω δάκρυα, τα οποία αναβλύζετε από τη θεία έλλαμψη και ανοίγετε διάπλατα τον ίδιο τον ουρανό και μου προξενείτε θεία παρηγοριά! Διότι πάλι και πάλι, κυριευμένος από ηδονή και πόθο, λέγω τα ίδια. Όπου υπάρχει πλήθος δακρύων, αδελφοί, συνοδευόμενο από γνώση αληθινή, εκεί υπάρχει και απαύγασμα θείου φωτός. Και όπου υπάρχει απαύγασμα φωτός, εκεί υπάρχει χορηγία όλων των καλών και η φυτεμένη στην καρδιά σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος, από το Οποίο προέρχονται όλοι οι καρποί της ζωής∙ από εδώ καρποφορείται για τον Χριστό πραότητα, ειρήνη, ελεημοσύνη, συμπάθεια, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, εγκράτεια, από εδώ προέρχεται το ν’ αγαπά κανείς τους εχθρούς και να εύχεται γι’ αυτούς, να χαίρεται κατά τους πειρασμούς και να υπερηφανεύεται κατά τις θλίψεις, να θεωρεί δικά του τα ξένα πταίσματα και να κλαίει γι’ αυτά, να προσφέρει τη ζωή του πρόθυμα σε θάνατο για τους αδελφούς του».

Σκέψεις παρμένες από τον Β΄ Κατηχητικό Λόγο του Αγ. Συμεών του Νέου Θεολόγου

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ