13 Ιουνίου 2016 - "Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ" Περί βλάβης που προκαλείται απο τον ανόητο ζήλο και παρουσιάζεται ως θείας εμπνεύσεως

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ
1^η Ποιμαντική Σκέψη

13 Ιουνίου 2016

ΠΕΡΙ ΒΛΑΒΗΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΟΗΤΟ ΖΗΛΟ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΩΣ ΘΕΙΑΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΩΣ

Ο ζηλόφθονος άνθρωπος δεν φθάνει ποτέ στην ειρήνη της διανοίας, κι εκείνος που είναι ξένος προς την ειρήνη, είναι ξένος και προς την χαρά. Διότι, αν η ειρήνη της διανοίας λέγεται τελεία υγεία, και ο ζήλος είναι ενάντιος στην ειρήνη, είναι επόμενο ότι όποιος έχει πονηρό ζήλο, πάσχει από μεγάλη νόσο. Ω άνθρωπε, ενώ νομίζεις ότι εκδηλώνεις τον ζήλο σου εναντίον των ξένων νοσημάτων, έδιωξες την υγεία της ψυχής σου. Αν όμως επιθυμείς να θεραπεύσεις τους ασθενείς, γνώριζε ότι οι άρρωστοι χρειάζονται μάλλον επιμέλεια, παρά επιτίμιο. Αλλιώς, ενώ δεν βοηθάς άλλους, οδηγείς τον εαυτό σου οδυνηρώς σε μεγάλη νόσο. Ο ζήλος δεν θεωρείται από τους ανθρώπους ως είδος σοφίας, αλλά ως νόσημα της ψυχής, που φανερώνει στενότητα του φρονήματος και πολλή άγνοια.

Αρχή σοφίας Θεού είναι η επιείκεια και πραότης, η οποία προέρχεται από μεγαλοψυχία και βαστάζει τις ασθένειες των ανθρώπων∙ διότι λέγει, «εσείς οι δυνατοί να βαστάζετε τις ασθένειες των αδυνάτων», και τον πταίστη «να τον διορθώνετε με πνεύμα πραότητος». Ο Απόστολος αριθμεί την ειρήνη και την υπομονή μεταξύ των καρπών του Πνεύματος.

Αγ. Ισαάκ ο Σύρος
Λόγος 58, ΕΠΕ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ