6 Ιανουαρίου 2016 - «Τοις πάσιν χρόνος, και καιρός τω παντί πράγματι»

6 Ιανουαρίου 2016    

«Τοις πάσιν χρόνος, και καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλησιαστής 3:1)

«Δύο είναι τα κριτήρια του αγαθού για κάθε πράγμα που επιχειρούμε στη ζωή αυτή, η συμμετρία και ο κατάλληλος καιρός. Κι αυτό διδάσκει τώρα λέγοντας «όλα έχουν το χρόνο τους και κάθε πράγμα τον καιρό του». Πρέπει αντί το χρόνο να εννοούμε το μέτρο, γιατί μαζί  με καθετί που γίνεται συμπαρατείνεται μαζί του ο χρόνος. Αυτά είναι τα κριτήρια του αγαθού….

Ποιος δεν ξέρει ότι και η αρετή είναι μέτρο που μετριέται με τη μεσότητά του προς αυτά που θεωρούνται δίπλα του; Δεν μπορεί να γίνει αρετή αν υπολείπεται από το απαιτούμενο μέτρο ή αν το υπερβαίνει….

 Αλλά και τον κατάλληλο καιρό θα τον αντιμετωπίσομε με τον ίδιο τρόπο˙ δε θεωρείται αγαθό ούτε να σπεύδεις πριν από τον κατάλληλο καιρό ούτε όμως και να καθυστερείς. Τι ωφέλησε το γεωργό το θέρισμα των σταχυών προτού ωριμάσουν και μεστώσουν τα σπαρτά ή η καθυστέρηση της εργασίας του θερισμού ώσπου να πέσουν οι σπόροι από το αστάχυ;….

Αλλά γιατί κάναμε αυτή την προληπτική εξέταση; Επειδή δεν είναι αγαθό το δίχως μέτρο ούτε το άκαιρο, αλλά αγαθό και προτιμητέο είναι εκείνο, όποιο παίρνει την τελειότητά του κι από τα δύο. Αν επιδιώξομε το ένα μόνο από αυτά και παραβλέψομε το άλλο, θα είναι ανώφελο εξαιτίας αυτού που λείπει κι όποιο έχουμε κατορθώσει….

Αλλά και μέσα στον καιρό η συμμετρία και μέσα στη συμμετρία ο καιρός έχουν τη χρησιμότητά τους. Το χρόνο τον εννοούμε στη θέση του μέτρου, επειδή ο χρόνος είναι το μέτρο καθενός που μετριέται. Όσα γίνονται, γίνονται οπωσδήποτε μέσα στο χρόνο και όσο παρατείνεται η γένεση καθενός που γίνεται, συμπαρατείνεται και το διάστημα του χρόνου, λίγο στο σύντομο, περισσότερο στο μακρότερο….

Έτσι αυτός που ορίζει το χρόνο, χωρίζει σε όλα με το λόγο του την ανωμαλία στην εφαρμογή του μέτρου σύμφωνα και με τα δύο και τον παραπάνω χρόνο περιφρονεί και την έλλειψή του αρνείται….»

Αγ. Γρηγόριος Νύσσης
Εις τον Εκκλησιαστήν
ΣΤ’ Ομιλία

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ